มาม่ากับปลากระป๋อง
คืออาหารหลักของอ้าย
เฮ็ดงานจนคราบเหงื่อไคล
เป็นขี้เกลือเปื้อนเสื้อเก่าเก่า
มือถือที่หลานเซาใช้
มันบริจาคให้มา
ขอแชร์เน็ตหมู่จนเขาตั้งฉายา
ว่าบักสัญญาณบ่มี
ยามใด๋ที่เห็นผู้สาวหย่างกาย
ยืนโตลีบหนีบไข่ย่อนอายเพิ่น
สารรูปกระจอกเหลือเกิน
ผู้แก้มเปิ่นเวิ่นพอปานนางฟ้า
กลิ่นน้ำหอมจางจางเจ้าโชยมา
ช่วยต่อลมหายใจไปหลายวัน
บ่กล้าฝันไปไกล แค่ได้หายใจ
ฮ่วมโลกกับเจ้ากะบุญแล้ว
สารรูปมอซอบังเสาบังตอ
จอบแนมยามเจ้าหย่างกาย
บ่กล้าบังอาจไปหวังหยั๋งหลาย
ย้อนว่าโตต้อยต่ำส่ำนี้
มาม่ากับปลากระป๋อง
คืออาหารหลักของอ้าย
เฮ็ดงานจนคราบเหงื่อไคล
เป็นขี้เกลือเปื้อนเสื้อเก่าเก่า
เลิกงานตั้งวงยามใด๋
ถืกหมู่ใช้ให้ไปซื้อเหล้า
ใช้หนี้ค่าเน็ตให้เขา
เป็นจั่งซี้เบิดปีเบิดซาด
ยามใด๋ที่เห็นผู้สาวหย่างกาย
ยืนโตลีบหนีบไข่ย่อนอายเพิ่น
สารรูปกระจอกเหลือเกิน
ผู้แก้มเปิ่นเวิ่นพอปานนางฟ้า
กลิ่นน้ำหอมจางจางเจ้าโชยมา
ช่วยต่อลมหายใจไปหลายวัน
บ่กล้าฝันไปไกล แค่ได้หายใจ
ฮ่วมโลกกับเจ้ากะบุญแล้ว
สารรูปมอซอบังเสาบังตอ
จอบแนมยามเจ้าหย่างกาย
บ่กล้าบังอาจไปหวังหยั๋งหลาย
ย้อนว่าโตต้อยต่ำส่ำนี้
บ่กล้าบังอาจไปหวังหยั๋งหลาย
ย้อนว่าโตต้อยต่ำส่ำนี้